Bo za każdym okrążeniem stoi
czyjaś historia

PKO Bieg Charytatywny to nie tylko liczby. To nie tylko stadion i zegar odmierzający godzinę. To ludzie, ich emocje, ich potrzeby, ich marzenia, którym udało się pomóc dzięki wspólnemu wysiłkowi tysięcy biegaczy w całej Polsce. W tej inicjatywie każda pętla ma znaczenie. Bo każde okrążenie stadionu to realna zmiana w czyimś życiu.

Wspólny bilans dobra

Historie, które zostają z nami

Dzieci z domów dziecka uczą się i rozwijają

Dzięki środkom z biegu, Fundacja przekazała dofinansowanie dla kilkudziesięciu świetlic środowiskowych i placówek opiekuńczo-wychowawczych. W rezultacie dzieci z domów dziecka mogły wziąć udział w kursach językowych, zajęciach muzycznych, a nawet warsztatach z kompetencji społecznych.

“W naszym domu dzieciaki po raz pierwszy mogły wyjechać na obóz sportowy. Część z nich nigdy wcześniej nie była na wakacjach”
– mówi opiekunka z jednej z placówek objętych wsparciem w 2022 roku.

Siłownie plenerowe zmieniły osiedla

W ramach 2. i 3. edycji biegu, część środków została przeznaczona na budowę siłowni plenerowych
w lokalnych społecznościach. Dzięki temu dzieci i seniorzy zyskali dostęp do infrastruktury sportowej blisko domu.

“To nie tylko miejsce do ćwiczeń – to punkt spotkań sąsiedzkich
i przestrzeń, która tętni życiem”
– relacjonowała mieszkanka jednej z dzielnic w Lublinie.

Wsparcie psychologiczne – tam, gdzie było najbardziej potrzebne

W 6. i 8. edycji środki z biegu skierowano na wsparcie psychiatrii i psychologii dziecięcej. Finansowano pomoc terapeutyczną, interwencje kryzysowe, zajęcia wspierające dla dzieci w kryzysie.

“Dzięki tym środkom mogliśmy zatrudnić psychologa na stałe. Dzieci, które do tej pory były zostawione same sobie, zaczęły mówić o swoich problemach”
– podsumował dyrektor jednej z placówek.

Stypendia dla sportowych talentów

W 7. edycji Fundacja przeznaczyła 2 miliony złotych na program stypendialny wspierający młodych sportowców. To wsparcie pomogło m.in. dzieciom z mniejszych miejscowości trenować i startować
w zawodach.

“Gdyby nie stypendium, nie byłoby mnie w kadrze wojewódzkiej. Nie byłoby też mojego pierwszego medalu”
– mówi 14-letnia Zosia z woj. świętokrzyskiego, młoda lekkoatletka.